گاهی برای ساختن یک واژه ی مرکّب، از یک جمله استفاده می کنیم، یعنی جمله را به یک واژه ی مرکّب تبدیل می کنیم که دو جزء دارد؛ مانند:
به «کسی که ایران را دوست دارد»، می گوییم ß ایران دوست
جمله واژه ی مرکب
خدا دوست ß کسی که خدا را دوست دارد
واژه ی مرکب جمله
می بینیم که دو واژه ی مرکّب «ایران دوست» و «خدا دوست»، در اصل یک جمله هستند که این جمله از سه جزءِ «نهاد + مفعول به فعل» تشکیل شده است:
کسی که خدا را دوست دارد.
نهاد مفعول فعل
مثال زیر را کامل کنید.
............ + دوست ß به کسی می گویند که صلح را دوست دارد.
پاسخ ß صلح دوست